به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ انسان در طول زندگی خود تجارب زیادی کسب می‌کند و با بحران‌های مختلف در حوزه‌های متعدد از قبیل اقتصادی، بهداشتی، اجتماعی، ی و بطور کلی بحران‌های طبیعی و غیر طبیعی و. برخورد می‌کند که هر یک از بحران‌ها می‌تواند پیامد هایی به دنبال داشته باشد.

یکی از آثار این بحران‌ها می‌تواند از دست دادن عزیزی از خانواده یا دوستان و آشنایان باشد.با توجه به بحرانی که الان جهان و از جمله کشور ما درگیر آن شده است و شاهد شیوع ویروس کرونا(covid-19) با سرعت بالا هستیم تعدادی از مردم و هموطنان مان بر اثر ابتلاء به این بیماری فوت کردند و ترسی و اضطرابی عجیب هم در میان مردم ایجاد شده است که دلایل متعددی از جمله  سرعت انتقال این ویروس، روش‌های انتقال، ضعف یا نداشتن برنامه درمانی و دارویی مشخص ،کمبود امکانات و نیروی انسانی و . از  آنها هستند.نکته‌هایی که در مورد هموطنان که بستگان خود را از دست دادند باید مورد توجه قرار گیرد.

موضوع فرهنگ سوگ و یا طی کردن دوران سوگ هست که در پذیرش موضوع مرگ بسیار تاثیر گذار است ولی در این بیماری به توصیه‌‌های بهداشتی و دستوراالعمل‌های مربوط به فوت و عدم امکان برگزاری مراسم ختم و . این دوران به خوبی توجه نمی‌شود و این می‌تواند بازتوانی اجتماعی و روانی این خانواده‌ها را با مشکلاتی مواجد کند.

با توجه به فرهنگ کشور و با عنایت به اینکه ما وابسته  این آیین‌های سوگ هستیم و این شرایط در دوران بعد از کرونا می‌تواند عوارض و پیامدهای اجتماعی و روانی زیادی به دنبال داشته باشد.

ضمن اینکه نیک می‌دانیم تسلیت‌های تلفنی و پیامکی هیچ گاه کارکرد تسلیت حضوری و مراسم را نخواهد داشت تا خانواده‌ها راحت تر با مرگ عزیزانشان کنار بیایند. این نکته را هم مد نظر داشته باشیم که نوع دفن و تعجیل برای از بین رفتن بدن در زیر خاک به دلیل نگرانی از شیوع مجدد بیماری وانتقال توسط حیوانات و. درد این خانواده‌ها را بیشتر هم می‌کند. از جمله کار هایی که می‌توان برای این خانواده بعد از دوران انتقال بیماری انجام داد برگزاری مراسمی با عنوان یادمان» است.

گرچه معتقدم با توجه به شرایط فرهنگی کشورمان هیچ گاه مراسم ختم نمی‌شود ولی برای تعدادی از این افراد ممکن است تسلی دهنده باشد. تشکیل پرونده مدیریت مورد برای این خانواده‌ها توسط مددکاران اجتماعی با همکاری متخصصین حوزه روانشناسی و مشاوره و تسهیل دسترسی به خدمات مورد نیاز در حوزه‌های اجتماعی و روانی گام دیگری است که می‌تواند برای کاهش عوارض روانی اجتماعی این خانواده‌ها، برداشت.

شناسایی خانواده‌های که دارای نشانه‌های اختلال‌های مختلف از جمله افسردگی هستند و تسریع در ارائه خدمات تخصصی به خانواده‌های داغدار بسیار ضروری است. البته این خدمات باید رایگان و متناسب با شرایط هر خانواده‌هایی ارایه شود. فراموش نکنیم که طی نشدن مراحل سوگ موجب خواهد شد به اصطلاح داغ آن بر دل خانواده‌ها بماند» که در چنین شرایطی دریافت این خدمات بیش از پیش ضرورت پیدا می کند.

گاهی اوقات برنامه ریزی برای انجام مدددکاری اجتماعی گروهی و یا مداخلات گروه درمانی برای تعدادی از این افراد توسط متخصصین حرف یاورانه تاثیر گذاری بیشتر هم داشته باشد. چون فرصت پیدا می‌کنند هیجانات واحساسات خود را نشان دهند و به اصطلاح بیرون بریزند تا سبک‌تر شوند.

احساسات و عواطف خود را به هر طریقی که میتوانید ابراز کنید و درباره فرد از دست رفته با دیگران صحبت کنید و غم سنگین خود را بیرون بریزید. می‌توانند احساسات خود را بنویسید و مطالبی که می‌خواستند به فرد از دست رفته بگویند و هیچ گاه فرصت آن را پیدا نکرده بودند به روی کاغذ بیاورند.

در چنین شرایطی پیش بینی می‌شود پذیرش مرگ کمی آسان تر شود. استفاده از طرفیت‌های فرهنگی و حتی قومی ممکن است برای تعدادی از این خانواده‌ها کمک کننده باشد تا به داخل جامعه بیایند و از انزوا و گوشه گیری خارج شوند و ارتباطات خود را گسترش دهند که این حضور در برنامه‌های اجتماعی می‌تواند در بازتوانی اجتماعی و روانی این افراد تاثیر گذار باشد که در مددکاری اجتماعی جامعه‌ایی از این نوع برنامه به دفعات استفاده می‌شود.

نکته بعدی حمایت از افرادی است که با از دست رفتن عزیزان شان، سرپرست موثر خانواده را از دست دادند و طبیعت در این شرایط حمایت اجتماعی مناسب توسط دولت و در کنار دولت، مردم و سازمان‌های غیر دولتی و بنگاه‌ها در قالب مسوولیت اجتماعی می‌تواند نگرانی‌های‌شان را کمتر کند.

گاهی اوقات حسب تشخیص متخصصن استفاده از برنامه‌های هنری که درمان اختلالات کاربرد دارند ممکن است برای تعدادی راه گشا باشد.

دکترسید حسن چلک؛ رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران