یادداشت:
حمایت از خانواده های بازماندگان، یک اجبار است نه اختیار
سید حسن چلک / رییسانجمن مددکاران اجتماعی ایران
منبع: رومه شرق/31 فروردین99
یکی از انتظارات مردم در تمامی جوامع از دولت ها این است که در همه شرایطبرای به زیستن اجتماعی» مردم از هیچ کوششی دریغ نکند.این انتظار در شرایطی کهبحران هایی ایجاد می شود به مراتب بیشتر می شود.حال که بحران ویروس کرونا در سراسر جهان از جمله ایران شیوعپیدا کرده است و در یک محدوده زمانی کم افراد زیادی به دلیل ابتلا به این ویروسفوت کردند انتظار از دولت ها برای توجهمناسب به خانواده های این افرد بیش از پیش می شود. معتقدم خانواده های این افرادبه دلیل از دست دادن عزیزان شان در تگذاری ها و برنامه ریزی ها نباید مورد غفلت قرار گیرند.این روز ها کههمه توجه ها برای کنترل شیوع این ویروساست اما هر روزه تعداد زیادی از هموطنانمان به دلیل کرونا جان خود را از دست می دهند. این توضیح این نکته را اینجا ضروری می دانم که بسیاری از افرادی که به دنبال این شرایط فوتکرده‌اند در بروز این بحران هیچ نقشی نداشته‌اند .لذا این وظیفه همه دولت‌ها درهمه جوامع است که در مواقع بروز چنین بحران هایی به بهترین شکل ممکن، از مردم کشورشان حمایت کنند. لذا از دولت ایران هم انتظار می روداز هیچ کوششی در این زمینه دریغ نکند .خانواده هایی که به دلیل ویژگی این ویروسنتوانستند فرایند سوگ را به درستی طی کنندو متناسب با فرهنگ کشور عزیزمان مراسم ختم و بزرگداشت برای آنان برگزار نشده استتا مردم در تسلی خاطرشان درکنار شان باشند، نیازمند توجه هستند. موضوع فرهنگ سوگ و یا طی کردن دوران سوگ موضوعی است که در پذیرش موضوع مرگ در بازماندگان بسیار تأثیرگذاراست ولی در این بیماری به توصیه‌‌های بهداشتی و دستورالعمل‌های مربوط به فوت و عدمامکان برگزاری مراسم ختم و. این دوران به خوبی طی نمی‌شود و این می‌تواند بازتوانی اجتماعی و روانی اینخانواده‌ها را با مشکلاتی مواجه کند.با توجه به فرهنگ کشور و با عنایت بهاینکه ما وابسته به این آیین‌های سوگ هستیم این شرایط در دوران بعد از کرونا می‌تواندعوارض و پیامدهای اجتماعی و روانی زیادی به‌دنبال داشته باشد. ضمن این که معتقدم نوع دفن و تعجیل برای از بینرفتن بدن زیر خاک به‌دلیل نگرانی از شیوع مجدد این ویروس و انتقال توسط حیوانات ،درد و ناراحتی این خانوادهها را افزایش می دهد.چرا که این خانواده نمی توانند مطابق فرهنگ دیرینه شان احساساتشان را بروز دهند، عزاداری کنند، مویه بخوانند و.و همچنین مردم هم نمی توانند بهآنها(مطابق معمول گذشته) مراجعه کنند تا کمکی باشند برای خروج شان از این شرایطسخت، لذا مشکلات و فشارهای وارده بر آنان بیشتر هم می شود.در چنین شرایطی تسهیلدسترسی خانوادهای این افراد به خدمات مرتبط با متخصصین حرف یاورانه از قبیلمددکاران اجتماعی، روانشناسان و مشاوران و دیگر متخصین مرتبط بیش از پیش ضرورتپیدا می کند که انتظار می رود دولت در این زمینه با استفاده از تمامی ظرفیت هایموجود در بخش های دولتی و تسهیل مشارکت سازمان ها و انجمن های غیر دولتی مرتبطتمهیدات لازم را اتخاذ کند.البته این افراد فقط خانواده هایی نیستند که عزیزان شانرا به دلیل کرونا از دست دادند بلکه خانواده هایی دیگری را هم باید شامل شوند که اعضایخانواده شان به دلایل دیگری فوت کردند ولی به دلیل ایجاد محدودیت برای تجمع مردمبا هدف پیشگیری از انتقال این ویروس، فرصت پیدا نکردند تا مطابق فرهنگ حاکم برکشور عزاداری کنند.گر چه ممکن است تاثیراتی که این و گروه به دلیل نوع مرگ عزیانشان می پذیرند، متفاوت باشد ولی هر دو گروه از خانواده ها مشمول این توجه می شوند. همچنین این نکته مهم است که درکنار خانواده هاییکه در بالا اشاره شد،خانواده‌هایی هم هستند که به دلیل فوت سرپرست خانوار(نان آوران خانوادهها)، آینده برای شان سراسر از نااطمینانی و نگرانی است. لذا برای ارایه حمایت های اجتماعیاز این خانواده هم باید ت های مناسبی اتخاذ شود.شناسایی بموقع این افرادوتسهیل دسترسی این خانواده ها به استفاده از حمایت های اجتماعی می بایست در دستورکار دولت قرار گیرد و تکالیف مشخصی را برای سازمان های مرتبط حوزه اجتماعی تعیینکنند کمی در کاستن این نگرانی این بازماندگان گام برداشته شود.فکر می کنم نااطمینانیو ناامیدی و نداشتن چتر حمایت اجتماعی ،آینده تاریکی را برای این افراد ایجاد می‌کندو می تواند بر فشار های وارده بر آنان بیفزاید.با توجه به آمار های ارایه شده توسطمعاون کل وزارت بهداشت مبنی بر این که افراد فقیر بیشتر به این ویروس مبتلا شدندطبیعتا در میان فوت شدگان هم احتمالا همین شرایط مشابه را داشته باشیم بگونه اییکه فقرا بیشتر فوت کرده باشند،این توجه دولت(معتقدم وظیفه دولت است و نباید منتیهم بر کسی گذاشته شود) می تواند امیدواری را در این خانواده ها افزایش دهد. بههمین دلیل باید تدابیری برای شناسایی این خانوادهها به کار گرفته شود تا از آنهاحمایت اجتماعی صورت بگیرد. ستاد ملی کرونا هم باید از این مساله حمایت کند تا اگرقرار شد برای این خانوادهها کاری انجام شود فرایند ارائه خدمات به آنها تسهیل شود.
فراموش نشود که این مساله به استحکام حکومت‌ها کمک می‌کند و در بالابردنسرمایه اجتماعی آنها هم تاثیر چشمگیری دارد.معتقدم که با توجه به تجربه و دانشمددکاران اجتماعی آنها بهترین گزینه برای شناسایی این افراد، و برنامه ریزی برایحمایت ازاین خانواده ها هستند.
« اطلاع رسانی درباره ایدز را فراموش نکنیم»
خانواده ,های ,ها ,اجتماعی ,هم ,شان ,به دلیل ,خانواده ها ,این ویروس ,این افراد ,می شود
درباره این سایت