کارشناسان از پیامدهای یکنگاه غلط جامعه به بیماران کرونایی می‌گویند:
کرونا گرفتند،گناه که نکردند!
اعظم طیرانی
ازجمله پیامدهای روانی و اجتماعی ابتلا به برخی بیماری‌ها به‌خصوص بیماری‌های واگیردر هر جامعه و به‌ویژه در این روزهای سخت شیوع ویروس کرونا، ترس و وحشت بیمار ازواکنش‌های اجتماعی، اَنگ بیماری و عامل انتقال بودن است که به خاطر هجمه سنگین اینبیماری بر ابعاد مختلف جامعه، به این مهم توجه نشده است.
قدسآنلاین: از جمله پیامدهای روانیو اجتماعی ابتلا به برخی بیماری‌ها به‌خصوص بیماری‌های واگیر در هر جامعه و به‌ویژهدر این روزهای سخت شیوع ویروس کرونا، ترس و وحشت بیمار از واکنش‌های اجتماعی، اَنگبیماری و عامل انتقال بودن است که به خاطر هجمه سنگین این بیماری بر ابعاد مختلفجامعه، به این مهم توجه نشده است.
بر اساس نظر کارشناسانسازمان بهداشت جهانی، شیوع فعلی COVID19 موجب استیگما ورفتارهای تبعیض‌آمیز اجتماعی علیه افراد با قومیت‌های خاص و همچنین هر کسی که تصورمی‌شود با ویروس در ارتباط بوده، شده است.
تصورهای اشتباه مردم،کاربرد کلمات با بارمعنایی منفی، انتشار اطلاعات غلط و تفسیر نادرست از بیماری ازجمله علل و عوامل ایجادکننده استیگمای اجتماعی و ترس از استیگما در این بیماران وافراد مرتبط با آن‌هاست.
ترس از استیگمای اجتماعیو به تبع آن ترس از برچسب خوردن، مورد تبعیض قرارگرفتن، طرد شدن و مسائل دیگری ازاین قبیل ممکن است موجب پنهان کردن بیماری واجتناب از قرنطینه اصولی شود؛ غافل ازاینکه این کار موجب افزایش شیوع و مانع جدی در توقف بیماری است.
استیگمایا اَنگ اجتماعی در زمینه سلامت
امیر محمود حریرچی،دکترای جامعه‌شناسی و متخصص همه‌گیرشناسی بیماری‌های واگیر در این خصوص می‌گوید:جامعه ما پیش از شیوع ویروس کرونا نیز به دلیل تغییر سبک زندگی به جامعه‌ای بامراودات فامیلی و حتی خانوادگی اندک تبدیل شده بود که شیوع کرونا و فاصله‌گذاریفیزیکی به دلیل اطلاع‌رسانی غلط از این بیماری این معضل فرهنگی را تشدید کرد، چراکه برخی از مردم تصور می‌کنند هر کس باید مراقب خود باشد و اگر بخواهد از دیگرانمراقبت کند خودش در معرض خطر قرار می‌گیرد.
این استاد دانشگاه باتأکید بر اهمیت مراقبت از سالمندان و سالخوردگان در شرایط فعلی می‌افزاید: ما می‌توانسیمبا رعایت فاصله‌گذاری فیزیکی و رعایت اصول بهداشتی، از یکدیگر به‌ویژه سالمندانمراقبت کنیم و اجازه ندهیم ترس از ابتلا به کرونا این شرایط سخت را به‌ویژه برایسالمندان سخت‌تر کند.
به گفته حریرچی استیگمایا همان اَنگ اجتماعی در زمینه سلامت، یعنی ارتباط منفی افراد با یک شخص یا گروهیاز مردم که در ویژگی‌های معین یک بیماری خاص شریک هستند و یا این بیماری را دارند.بنابراین، درجامعه نباید به‌گونه‌ای رفتار کنیم که کرونا به یک تابو تبدیل شود وتا جایی پیش رود که یا مبتلایان به بیماری کرونا در مورد مشکلات خانواده و عزیزانخود احساس گناه کنند و یا تعداد زیادی از خانواده‌ها که عزیزانشان به این بیماریمبتلا شده و اکنون نیز مبتلا هستند این احساس را پیدا کنند. بنابراین اگر با ایجادترس از این بیماری، موجب طرد بیماران از سوی خانواده و فامیل آن‌ها شویم این رفتارغلط نه تنها موجب طولانی‌تر شدن بیماری خواهد شد، بلکه روحیه بیماران و روابطعاطفی آن‌ها دچار آسیب میشود که حتی پس از بهبود بیماری نیز تا مدت‌ها باقی خواهدماند. به طور حتم سالم ماندن از نظر ذهنی، عاطفی و روان‌شناختی از عناصر اساسی درمدیریت بیماری کرونا هستند و ضرورت دارد همه ما اقدام‌های لازم را برای مراقبت ازبهسازی عاطفی خود و اطرافیانمان را انجام دهیم و اهمیت آن‌ها را کمتر از اهمیتسلامت جسمی ندانیم.
فاصلهاجتماعی یا فاصله فیزیکی؟
این اِپیدمیولوژیست ادامهمی‌دهد: متأسفانه مسئولان وزارت بهداشت و شخص رئیس جمهور در رسانه ملی بر ایجادفاصله اجتماعی تأکید دارند، در حالی که این اصطلاح غلط است و ما باید در شرایطفعلی ارتباط اجتماعی خود را به طور آگاهانه با سایر افراد جامعه به‌ویژه اقشارآسیب‌پذیر اقتصادی، حفظ و با رعایت فاصله فیزیکی از انتشار ویروس کرونا پیشگیریکنیم.
دکتر حریرچی می‌افزاید:باید بکوشیم با کنار گذاشتن خودخواهی‌هایمان، به جای انگ زدن‌های ناپسند به افرادمبتلا به کرونا و خانواده آن‌ها به افرادی که وضعیت اقتصادی ضعیف‌تری دارند در حدتوان کمک کنیم و با حفظ فاصله فیزیکی لازم، از حال و روز آن‌ها مطلع باشیم تا دراین شرایط سخت، کمبودهای اقتصادی سختی زندگی آن‌ها را مضاعف نکند.
این پژوهشگر اجتماعی بابیان اینکه آماری که از سوی کشورهای مختلف جهان در خصوص بیماری کووید 19 ارائه میشود،آمار مبتلایان شناسایی شده است، می‌گوید: براساس علم اپیدمیولوژی ممکن است تعدادمبتلایان در جامعه پنج تا 10 برابر آمار اعلام شده باشد؛ در بسیاری از مواردناقلان بدون علامت هستند که حضور این افراد در جامعه نه تنها ضرورت رعایت نکاتبهداشت فردی، بلکه رعایت فاصله‌گذاری فیزیکی و استفاده از ماسک را افزایش می‌دهد.
حریرچی ادامه می‌دهد:نباید اجازه دهیم شیوع ویروس کرونا در جامعه بهانه‌ای برای بی‌خبری از حال و احوالنیازمندان جامعه به‌ویژه در ماه مبارک رمضان شود که اگر این اتفاق بیفتد به طورحتم روابط انسانی و عاطفی ما خدشه‌دار خواهد شد و ترمیم آن کار بسیار دشواری است.
مبتلایانکووید 19 متهم نیستند
اماسید حسن چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در این خصوص می‌گوید:بیماری کووید 19، بیماری نیست که به دلیل ابتلا به آن، به افراد اَنگ بزنند. اینویروس بحران جهانی است که ممکن است افراد زیادی از سراسر دنیا به آن مبتلا شوند ودر این بین برخی بهبود می‌یابند و برخی نیز فوت می‌شوند.
وی می‌افزاید: با توجه بهنوع بحران، برخورد مردم با افراد مبتلا و خانواده آن‌ها متفاوت است، اما این فاصله‌گذاری‌هایفیزیکی و رعایت نکات بهداشتی به معنای اَنگ زدن و یا استیگمای اجتماعی به بیمارانمبتلا به کرونا و یا خانواده‌هایی که عزیزانشان را به دلیل ابتلا به کرونا از دستداده‌اند نیست؛ چرا که بسیاری از مسئولان عالی‌رتبه کشورها به این بیماری مبتلاشده و پس از بهبودی و رعایت دوران قرنطینه با رعایت نکات بهداشتی و فاصله‌گذاریفیزیکی به فعالیت‌های اجتماعی خود پرداخته‌اند. در جامعه نیز شرایط همین گونه استو مبتلایان می‌توانند پس از بهبودی و رعایت دوران قرنطینه، مانند سایر افراد جامعهبا رعایت فاصله‌گذاری فیزیکی و اصول بهداشتی در صورت ضرورت، فعالیت‌های اجتماعیخود را دنبال کنند.
به گفته وی در ابتدای کارمردم از روی ناآگاهی و ترس از انتقال ویروس، از این افراد و خانواده‌های آن‌هافاصله می‌گرفتند که در این قبیل بحران‌ها ترس یک پدیده طبیعی و تا حدی مفید است،اما در همان شرایط هم کرونا اَنگ و یا استیگمای اجتماعی محسوب نمی‌شد و در هیچجامعه‌ای مبتلایان به بیماری کووید 19 و یا خانواده‌های آن‌ها متهم محسوب نمی‌شوندو کسی به آن‌ها برچسب اجتماعی نامیمون نمی‌زند، چرا که هر یک از ما ممکن است بهاین بیماری مبتلا شویم و یا حتی بدون بروز علائم بالینی مبتلا شده باشیم.منبع: قدسآنلاین 13 اردیبهشت99
« اطلاع رسانی درباره ایدز را فراموش نکنیم»
بیماری ,اجتماعی ,کرونا ,جامعه ,افراد ,رعایت ,در این ,این بیماری ,و یا ,ترس از ,فاصله‌گذاری فیزیکی ,رعایت فاصله‌گذاری فیزیکی ,شیوع ویروس کرونا ,سایر افراد جامعه ,ابعاد مختلف جامعه،
درباره این سایت