زیر ذره بین:یادداشت: نگرانآینده کودکان هستم
دکتر سید حسن چلک/ رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
هنگام وقوع بحران ابعادمختلفی از زندگی مردم تحت الشعاع قرار می گیرد و هر اندازه شدت آن بیشتر باشدطبیعتا تاثیرات منفی آن نیز بیشتر بوده و بر کارکردهای زندگی طبیعی مردم اثراتبیشتری خواهد داشت. ویروس کرونا سرعت رشد بسیار بالایی داشت، ضمن اینکه متکی برسبک زندگی ما بود و رعایت بهداشت اجتماعی را به شکل جدی مطرح کرد در حالی که دربخش هایی از دنیا این بخش چندان جدی گرفته نمی شد. چنین تغییراتی در کنارناشناخته بودن این ویروس به گونه ایی که تا به امروز حتی یک دارو در کل دنیا برایآن شناخته نشده، ذهن مردم را دچار آشفتگی کرده است (نزدیک به ۴ ماه است دنیا تحتتاثیر ویروسی قرار گرفته و چندین میلیون نفر را درگیر خود کرده و آمار تلفات آن هرروز بالا می رود درحالی که هنوز محققان نتوانسته اند به شکل کامل آن را بشناسند ودارویی برای آن ارایه دهند). چنین فضا و شرایطی را در کنار توضیحات مسوولانبگذاریم که گاه با تضادهایی همراه می شود و مشکلات جدیدی می آفریند. آیاماسک بزنیم یا نزنیم؟ دستکش مصرف کنیم یا نکنیم؟ همین چندی پیش می گفتند بیشترسالمندان درگیر این بیماری می شوند اما امروز جوانان و حتی کودکان نیز گرفتار آنشده اند. البته باید بدانیم این تضادها و سردرگمی های حوزه بهداشت و درمان بهمعنای ناکارآمدی حوزه بهداشت و درمان کشورمان نیست زیرا چنین تناقض هایی دنیا راگرفتار خود کرده و سازمان بهداشت جهانی هم هر روز داده های جدیدی را درباره اینویروس منتشر می کند که ضرورتا با گفته های قبلی شان سازگار نیست. تا پیش از اپیدمیکرونا بسیاری از مردم عادت به تجربه طولانی مدت در خانه ماندن را نداشتند و طبیعیاست این تغییر سبک زندگی باعث بروز مشکلاتی در خانواده شود و به بروز اختلافاتدامن بزند. از سوی دیگر طولانی بودن زمان قرنطینه تاثیرات منفی بر اقتصاد گذاشت کهبیکاری و تعدیل های گسترده نتیجه آن بود. برای کاهش این تاثیرات در کشورهای مختلف،دولت ها مجبور شدند بین حس سلامت و رونق کسب و کار، تصمیم بسیار سختی بگیرند که درایران اسم آن را فاصله گذاری هوشمند گذاشتند اما در واقع دیدیم که عملا تمام کارهابه روال سابق و پیش از کرونا بازگشت. واقعیت این است در چنین شرایطی تنهاکسانی آسیب پذیری کمتری خواهند داشت که دارای تاب آوری باشند یعنی کسانی که بادغدغه کمتر می توانند در خانه بمانند و همچنان قرنطینه خود را حفظ کنند یا زمانهای کمتری را در محیط های بسته و با دیگران بگذرانند. هر چه قرنطینه کمرنگ تر شودو افراد تماس بیشتری با دیگران داشته باشند، تاثیرات منفی کرونا به مراتب بیشتر میشود همان طور که از گزارش های مرتبط با آمار کرونا هم می توان دریافت. این آمارها نشان می دهند ما پس از یک دوره کاهش بار دیگر وارد روند رو به رشد کرونا شدهایم. از آنجا که همچنان برای این بیماری دارو یا واکسنی وجود ندارد طبیعی استنگرانی و اضطراب در مردم افزایش یابد. باید دانست ماهیت بحران این بیماری فقطبهداشتی نیست بلکه شامل بحران های ابعاد اجتماعی، فرهنگی، روانی و اقتصادی نیز میشود. من نگران سلامت کودکان در آینده همچنین تاثیرات مخربی که این دوران رویکودکان می گذارد، هستم. کودکانی که این روزها زندگی شان صرفا به فضای مجازی خلاصهمی شود و این موضوع حتی روی رفتار آنان نیز تاثیر گذاشته است. اگر در گذشتهمقرراتی برای استفاده آنان از فضای مجازی بود متاسفانه امروز این مقررات نیز کمرنگ تر شده است. بدون شک ادامه این شرایط موجب می شود بخشی از این سرمایه کشوریعنی نیروی انسانی آینده که کودکان هستند تحت تاثیر تبعات منفی کرونا رشد کنند.منبع:رومه اعتماد/24 خرداد99
« اطلاع رسانی درباره ایدز را فراموش نکنیم»
های ,کرونا ,کودکان ,مردم ,تاثیرات ,نیز ,می شود ,شود و ,این بیماری ,تاثیرات منفی ,به شکل ,نگران آینده کودکان
درباره این سایت