یادداشت:درزخشونتهای خانگی، از خانه به خیابان!
سیدحسن چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعیایران
(منبع: رومه شرق/12 مرداد99)
درهر کشوری در دوران مختلف شاهد ظهور و بروز پدیدههای مختلف اجتماعی هستیم که برخیقدمت بیشتری دارند و تقریبا میتوان اینگونه یاد کرد که جهانشمول» هستند.ازجمله این موارد میتوان از خشونتهای خانگی اعم از کودکآزاری، همسرآزاری (زنآزاری،مردآزاری)، سالمندآزاری، والدآزاری و. یاد کرد که در جوامع مختلف به شکلهایمتفاوتی مشاهده میشده و میشود. جامعه ما هم از این قضیه مستثنا نبوده و نخواهدبود. تأملی بر آمارهای ارائهشده از سوی سازمان پزشکی قانونی و سایر سازمانهایاجتماعی مرتبط نیز گویای همین نکته است. در سه روز چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه هفتهقبل سه صحنه را دیدم که به آنها اشاره میکنم و همین هم مبنای انتخاب این موضوعبرای یادداشتم شد. صحنه اول، در خیابان آیتالله کاشانی یک مردی قویهیکل همسرش رابه باد کتک گرفته بود و پسر کوچکش هم ناله میکرد که بابا، مامانم را نزن. در صحنهدوم برای انجام یک کار کوچک به پاساژ نزدیک منزلم رفته بودم، نمیدانم چه اتفاقاتیبینشان افتاده بود و موضوع چه بود، اما زن اینگونه با صدای بلند میگفت: برو بچهننه،به تو هم میگن مرد خونه، هرچه داری از صدقهسری پدر منه و.». صحنه سوم مربوط بهصبح روز جمعه است که مردی بههمراه همسر و دو فرزندش داشتند جایی میرفتند. یکدفعهمرد برگشت و با صدای بلند و توهینآمیز به همسرش که دستان پسرانشان را گرفته بود وبه خود چسبانده بود، گفت: من نمیآیم و هر غلطی میخواهی برو بکن! کار نمیکنم کهبرای شما خرج کنم».
فارغاز اینکه عوامل تأثیرگذار بر این نوع اختلافات در این سه خانواده چه بودند -چونهیچ اطلاعی ندارم- آنچه من را نگران کرده -و تنها این صحنهها نیست که میبینیم-این است که خشونت دارد تبدیل به وجه مشخصه رفتارمان میشود و حتی این رفتار بهنزدیکترین کسان مان هم سرایت میکند. نمیخواهم این رفتار را در داخل خانه توجیهکنم که اصلا مورد تأیید من نیست و کاملا مخالف هر نوع رفتار خشونتآمیزی هستم، چهبرسد به اعضای خانواده، ولی اینکه دیگر حیا را کنار میگذاریم و در محیطهایعمومی خارج از خانه اینگونه رفتاری با همسران مان داریم نشان از ضعف اخلاق درخانواده و جامعه است و اینکه مهارتهای حل تعت را خوب بلد نیستیم و نمیتوانیمگفتوگوهای سازنده داشته باشیم تا مشکلاتمان را در خانه به روشهای منطقی حلکنیم و هرکدام مان مجبور میشویم از نقطه قوت مان که یا زور است یا پول برای تحقیرشریک زندگیمان و اعمال رفتار خشونتآمیز استفاده کنیم. حتی به فکر تأثیرات مخرب وشکننده این نوع رفتار روی فرزندانمان هم نیستیم و این بخش آن خطرناک است که حریمخانه و خانواده را نگه نمیداریم. این روزها مشکلات اقتصادی، بسیاری از بخشهایزندگیمان را تحتالشعاع خود قرار داده است؛ بهگونهای که تحمل این شرایط سخت شدهاست، ولی مشکلات هر چقدر بزرگ هم باشد نباید بهانهای شود که نسبت به شریک زندگیماناعمال خشونت کنیم. اتفاقا در چنین موقعیتها و شرایطی لازم است بیش از پیش هوایهمدیگر را داشته باشیم تا بتوان با تدبیر بیشتر از بحرانها عبور کرد. گرچه همهاین نوع رفتارها در صحنههایی که من دیدم به نظر اینگونه بود که ااما تحتتأثیر مشکلات اقتصادی نبودند، ولی این نکته که هریک از شرکای زندگی بر نقطه قوتخود تکیه کرده و طرف مقابل را در ملأعام یا حتی در خفا تحقیر کنند، نشانهای ازترویج بیاخلاقی است که عوارض آن را در خانواده و جامعه میبینیم. ثبت حدود 20طلاق در هر یک ساعت در سال گذشته خود گویای بخشی از این مشکلات است که بیرون زده وبه طلاق منجر میشود. بخشی از خودکشیها ناشی از همین شرایط است و اختلافات جدی دردرون خانواده میتواند علاوه بر این موارد زمینه وقوع آسیبهای اجتماعی دیگرازجمله روابط فراشویی و حتی شیوع اختلالات روانی را هم به دنبال داشته باشد.
مراقبتکنیم تا مشکلات دوروبرمان هر چقدر بزرگ و کوچک، بهانهای نشوند که عشق، علاقه ومحبت بینمان را تحت تأثیر قرار دهد و روز به روز از هم فاصله بگیریم حتی اگر بهظاهرزیر یک سقف باشیم.
« اطلاع رسانی درباره ایدز را فراموش نکنیم»
هم ,خانه ,مشکلات ,خانواده ,رفتار ,نوع ,است که ,را در ,خانه به ,این نوع ,از خانه
درباره این سایت