| رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران: |
 |
کودکی دنیای شیرینی استاما نه برای همه کودکان، یکی از هزاران آسیبی که در حاشیه شهرهای بزرگ وجود دارد،کودکان کار، کودکانی که ناچارند به جبر روزگار یا والدین کار کرده و نان آورخانواده شوند، برخی از آنها دور چشم شهروندان و در گارگاهها کار می کنند و برخی ازآنها نیز در چهاراه ها فال می فروشند و یا شیشه ماشین ها را می شورند و برخی نیززباله گردی می کنند، در روز ۲۵ (خرداد ماه) پیروز حناچی» شهردار تهران ابلاغ کرد که استفاده پیمانکارانشهرداری از کودکان کار ممنوع می باشد و که در این خصوص با آقای سید حسن چلک» رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران مصاحبه ایداشته ایم که آن را با هم می خوانیم.
اخیرا شهردار تهران ابلاغکرد که پیمانکاران شهرداری نمی توانند از کودکان کار استفاده کنند آیا این امر میتواند نقش موثری داشته باشد؟
این بخشنامه کار خوبی بودو بر اساس آن پیمانکاران شهرداری دیگر حق استفاه از کودکان کار را ندارد وشهردارن مناطق مسئول نظارت بر اجرای این بخشنامه شده اند و با توجه به اینکه اینبخشنامه تازه ابلاغ شده باید در عمل ببینیم چه می شود چرا که باید بر آن نظارتشود، و در جلسه شورای آسیب های اجتماعی تهران تاکید شده تا نظارت مستر بر آن صورتگیرد و من به عنوان عضو یک تشکل غیر دولتی آن را مفید و لازم می دانم.
آیا در خصوص کار کودکقوانین بازدارنده داریم یا خیر؟
در قانون کار که می دانیمضمانت اجرای آن باید بیشتر از بخشنامه باشد. در ماده 79 کلا کار کردنبچه های زیر 5 سال ممنوع است و در این ماده 80،سنین 15 تا سال کارگر نوجوان نامیده می شود و معنی آن این است که در این سنینکودکان می توانند کار کنند، اما طبق شرایطی که ساعت کار آنها نیم ساعت کمتر باشد وکار به سلامت جسمی و روحی آنها صدمه ای وارد نکند
کودکان کار به چند گروه ودسته تقسیم می شوند؟
در سال 84 آیین نامهساماندهی کودکان کار را در دولت داشتیم که در ماده یک هم کودکان کار و کارتن خوابمشمول آن می شدند و در سازمان ملی جوانان و از زاویه ت گذاری که دولت ها در آنکودکان کار ما چه کسانی هستند، چند گروه اند، یک گروه که بالای 80 درصد کودکانیهستند که برای تامین معاش خانواده مجبور به کار در خیابان یا کارگاه ها هستند.بعضی ها نیز برای تامین معاش خود می آیند یا سرپرست ندارند یا والدین ندارند و یاوالدین آنها زندان هستند و بچه برای تامین معاش خود کار می کند.
آیا کودک کارتن خواب نیزداریم ؟
بچه هایی هستند که هیچجایی ندارند و در واقع خیابان محل کار و زندگی آنهاست. عمده بچه هایی که در خیابانکار می کنند، ویژگی های آنها یکی از 3 تاست که ممکن است ایرانی، غیر ایرانی، دارایمجوز اقامت باشد یا خیر و یا برای خود کار کند و یا در باندها از آنها بهره کشیاقتصادی از آنها می شود که خود اینها عموما مصداق کودک آزاری هستند. هرچه شرایطاقتصادی بدتر شود، ما شاهد بیشتر شدن کودکان کار در خیابان هستیم.
چگونه می توان کودکان کاررا از خیابان جمع کرد و دیگر شاهد کودکان کار نباشیم؟
عواملی که باعث می شودکودک کار در خیابان باشد، بخش عمده آن به اقتصاد بر می گردد و تا زمانی که اقتصادحذف کودکان کار امکان پذیر نیست زیرا عواملی که سبب حضور کودک کار در خیابان میشود، فقر و نابسامانی اقتصادی و خانواده های آسیب دیده ای است که کودک کار معلولاین 2 عامل خواهند بود و آنچه که کمک می کند اگر کودکی مجبور به کار شد لذا طبققانون کار کند و نظارت بر اجرای قانون و نوع کار آنها باشد و به مشاغلی بپردازندکه امنیت داشته باشند و به جسم و روح آنها ضربه نزند و در کنار آن از سایر حقوق،آموزش، بهداشت و ایمنی، فراغت و امنیت برخوردار باشد. و در آخر اینکه کار کودکنباید مانع دسترسی کودکان به سایر حقوق آنها شود.منبع:خبرگزاری شبستان/11 مرداد99
« اطلاع رسانی درباره ایدز را فراموش نکنیم»
کار ,کودکان ,کودک ,خیابان ,ها ,سایر ,کودکان کار ,و در ,در خیابان ,کار کودک ,که در ,مددکاران اجتماعی ایران ,انجمن مددکاران اجتماعی
درباره این سایت